Έχεις Μήνυμα… (30 Δεκεμβρίου 2022)

Ιερομάρτυρος Σαβίνου Επισκόπου Ασίζης και των συν αυτώ Μαρτυρησάντων, Οσιομάτυρος Ανυσίας της εν Θεσσαλονίκη, Μαρτύρων Φιλεταίρου εν Νικομηδεία και των συν αυτώ Έξ Στρατιωτών και ενός Κόμητος της Νικαίας, Θεοσεβίου, Μαγιστριανού, Παυλίνου, Ουμβρίου, Ισιδώρου, Ευκούλου, Σαμψών, Στουδίου και Θεσπεσίου των επί Ιουλιανού αποστάτου, Αγίων Έγκουϊν Επισκόποθ Γουώρτσεστερ, Μακαρίου Μητροπολίτου Μόσχας, Τίμωνος Διακόνου, Τρύφωνος Επισκόπου Ροστώβ, Οσίων Θεοδώρας Κωνσταντινουπόλεως, Θεοδώρας της εν Καισαρεία Καππαδοκίας, Λέοντος του Αρχιμανδρίτου, Νεομαρτύρων Γεδεών «Καρακαλληνού» του νέου του εν Τυρνάβω.

Ἀπόστολος:  Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς κθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἑβρ. ζ΄ 18-25).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ιε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιβ΄ 1-12).

__________

[…] Ο Άγιος ζει με τον Χριστό. Αυτός είναι ο στόχος του, να μη χάσει τον Χριστό. Και αφού ζει με τον Χριστό ζει τα πάντα, δεν έχει ανάγκη από τίποτε. Γιατί όπως ο Θεός είναι ανενδεής, έτσι ανενδεής γίνεται και αυτός που ζει με τον Χριστό. Βλέπουμε ανά τους αιώνες ανθρώπους στον καθημερινό στίβο, μέσα στην οικογένεια να κάνουνε υπομονές τεράστιες, να υπομένουν χλευασμούς, κοροϊδίες, απιστίες, μοιχείες, ξυλοδαρμούς από τον σύντροφό τους που αγάπησαν και από τα παιδιά τους. Τα υπομένουν όλα επειδή έχουν τον Χριστό και για να μη χάσουν αυτή τη σχέση που έχουν μαζί Του κάνουν υπακοές και ταπεινώσεις μέχρι θανάτου. Έχουμε περιπτώσεις αγίων γυναικών της Εκκλησίας που δέχτηκαν τη φιλενάδα του άνδρα τους μέσα στο σπίτι, της μαγείρευαν, της έστρωναν το κρεβάτι, μεγάλωσαν και τα παιδιά που έκανε ο άνδρας τους μαζί της και υπεμειναν μέχρι τέλους. Αυτό σήμερα θεωρείται ειδική περίπτωση της ψυχιατρικής. Κι εμείς που είμαστε μες στην Εκκλησία αδυνατούμε να το καταλάβουμε γιατί βλέπουμε τα πράγματα με τα δικά μας μα΄τια. Κι όταν πιστεύουμε ότι είναι καλός ο Χριστός αλλά θέλουμε και κάτι άλλο, δεν μπορούμε να ανεχτούμε τέτοιες καταστάσεις. Εκείνη προφανώς είχε βρει πρώτη άλλον «εραστή», είχε κάνει πρώτη μία «απιστία». Δεν ήταν απιστία, βέβαια, αυτό έδειχνε ακόμη μεγαλύτερη πίστη. Ζούσε τη σχέση με τον Εραστή της, τον Χριστό, και δεν της έλειπε καμιά άλλη σχέση. Οπότε από αυτό το ύψος μπορούσε όχι μόνο να συγχωρήσει, αλλά να χωρέσει μές στο σπίτι της και στην καρδιά της και τη φιλενάδα του άνδρα της. Έτσι είναι ο χορτάτος άνθρωπος, αυτός που έχει χορτάσει από Χριστό. Βγάζει ένα μεγαλείο που δεν υπάρχει όμοιό του και δεν μπορεί να το καταλάβει ο κόσμος, θα λέγαμε ότι μοιάζει με μία ειδική περίπτωση τρέλας και είναι όντως «τρέλα» να ζει κανείς με τον Χριστό και για τον Χριστό και να έχει την αίσθηση ότι ο Χριστός είναι το παν. […]

Π. Γεωργίου Σχοινά

«Η καρδία μου ενώπιόν σου»

Έχεις Μήνυμα… (29 Δεκεμβρίου 2022)

Μνήμη των Αγίων 14.000 Νηπίων των υπό Ηρώδου εν Βηθλεέμ αναιρεθέντων, Αγίων Γεωργίου Επισκόπου Νοκομηδείας του ποιητού ασματικών Κανόνων και Τροπαίων, Τροφίμου πρώτου Επισκόπου Αρελάτης, Οσίων Αθηνοδώρου μαθητού του Μεγάλου Παχωμίου, Βενιαμίν της Νιτρίας, Θαδδαίου Στουδίτου του Ομολογητού, Μαρκέλλου Ηγουμένου της Μονής των Ακοιμήτων, Μάρκου του Νεκροθάπτου, Ιωάννου και Θεοφίλου των της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, Θεοφίλου του εν Λούγκα και Ομούτς, Λαυρεντίου του Τσερνιγκώφ Ουκρανίας, Βασιλίσκου Ησυχαστού της Σιβηρίας, Πάτων των Χριστιανών Αδελφών ημών των εν λιμώ και δίψη και μαχαιρα και κρύει και βιαίω θανάτω τελειωθέντων, Μνήμη των εγκαινίων του Ναού των Αγίων Μ’ Μαρτύρων πλησίον του Χαλκού τετραπύλου.

Ἀπόστολος:  Τῶν Ἁγίων Νηπίων· «Ὁ ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι…» (Ἑβρ. β΄ 11-18), μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ ΣΤ΄ Ὥρᾳ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς.

Εὐαγγέλιον:Ὁμοίως· «Ἀναχωρησάντων τῶν Μάγων…» (Ματθ. β΄ 13-23), ζήτει τοῦτο μετά τήν 29ην Δεκεμβρίου.

__________

Είναι αρκετό να λέμε «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Ο Θεός δεν χρειάζεται ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από εμάς και θα μας παρέχει την αγάπη Του.

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Έχεις Μήνυμα… (28 Δεκεμβρίου 2022)

Αποστόλου Νικάνορος εκ των Ο’ Διακόνου, Μαρτύρων των Αγίων δισμυρίων (20.000) Μαρτύρων των εν Νικομηδεία καέντων και των συν αυτοίς Δημοσθένους, Δημοκλέους και Δημοκρίτου, Των από της Συγκλήτου έξω της πυράς απολεθφθέντων και τελειωθέντων και των συν αυτοίς Μαρτύρων εν Νικομηδεία Γλυκερίου Πρεσβυτέρου, Γοργονίου, Δόμνης, Δωροθέου του πρεποσίτου, Ζήνωνος του στρατηγού, Θεοφίλου Διακόνου, Ίνδη, Μαρδονίου, Μυγδονίου, Νεοκοστράτου [Δόμνας (Πετροσίλη)] και Πέτρου, Θεοφίλης, Πλουτοδώρου και Σεκούνδου, Δόμνου Σιναΐτου εκ των αναιρεθέντων, Σεργίου Σιναΐτου, Ιερεμίου Σιναΐτου εν Ραϊθώ, Οσίων Θεοδώρου Α’ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Βαβύλα εκ Ταρσού της Κιλικίας, Σίμωνος του Μυροβλήτου κτίτορος της εν Άθω Μονής «Σιμωνόπετρας», Ιωάσαφ, Νήφωνος Κολυβά του Κοινοβιάρχου, Στεφάνου του Θαυματουργού, Ιγνατίου της Λόμα-Βολογκτα, Ιωσήφ Ησυχαστού του εν Ρουμανία, Κορνηλίου Μονής Κριπέτς Πσκόφ, Αντωνίου του Λερέν εκ Παννονίας, Νεομαρτύρων Νικοδήμου Επισκόπου Μπελγκορόντ.

Ἀπόστολος:  Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης κθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἑβρ. ε΄ 11-14, ς΄ 1-8).

Εὐαγγέλιον: Τῶν Ἁγίων· «Συνεπορεύοντο τῷ Ἰησοῦ ὄχλοι πολλοί…» (Λουκ. ιδ΄ 25-35), ζήτει τοῦτο τῇ Τρίτῃ θ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ.

__________

Να μην έχεις άλλο στο στόμα σου και άλλο στην καρδιά σου, διότι ο Θεός δεν εμπαίζεται, αλλά όλα τα βλέπει, και τα κρυφά και τα φανερά.

Αγίου Ισαάκ Σύρου

Έχεις Μήνυμα… (27 Δεκεμβρίου 2022)

Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, Μαρτύρων Μαυρικίου του υιού αυτού Φωτεινού και των συν αυτώ Κανδίδου, Ιννοκεντίου, Εξυπερίου και 6.600 ετέρων Μαρτύρων, Αγίων Θεοδώρου Α Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Θεοφυλάκτου Οχρίδος Σερβίας, Οσίων Θεοδώρου Ομολογητού του Γραπτού, Λουκά του Τριγλίας της Βιθυνίας, Νεομαρτύρων Τίχωνος Αρχιεπισκόπου Βορονέζ και των συν αυτώ 160 Ιερομαρτύρων.

Ἀπόστολος:  Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Στέφανος πλήρης πίστεως καί δυνάμεως…» (Πραξ. ς΄ 8-15, ζ΄ 1-5. 47-60),μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Δευτέρᾳ γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης…» (Ματθ. κα΄ 33-42), ζήτει τοῦτο τῇ Κυριακῇ ιγ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου.

__________

Πρέπει οι μαθητευόμενοι να αγαπούν τους αληθινούς διδσακάλους ως πατέρες και να τους φοβούνται ως άρχοντες. Και ούτε για χάρη της αγάπης να αφαιρούν τον φόβο, ούτε εξαιτίας του φόβου να σβήσουν την αγάπη.

Οσίου Ισιδώρου Πηλουσιώτου

Έχεις Μήνυμα… (26 Δεκεμβρίου 2022)

Τα «επιλόχια» ήτοι η Σύναξς της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και η εις Αίγυπτον φυγή Αυτής, Ιερομάρτυρος Ευθυμίου Επισκόπου Σάρδεων του Ομολογητού, Αγίων Διονυσίου Πάπα Ρώμης, Ζωσίμου Πάπα Ρώμης, Οσίων Ευαρέστου του εν τη μονή Στουδίου, Κωνσταντίνου Πρεσβυτέρου (κατ΄ άλλους Μοναχού) του εξ Ιουδαίων, Νικοδήμου της Τισμάνα Σερβίας του Χιλανδαρινού ου τα λείψανα εν Ρουμανία, Νεομαρτύρων Κωνσταντίνου του Ρώσσου του εν Κωνσταντινουπόλει αρτυρήσαντος, Ανδρέου Ιερομάρτυρος Επισκόπου Ούφα, Βαλεντίνης της Ρωσσίδος, Απόθεσις της Τιμίας Εσθήτος της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχέρναις, Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν μνήμη των Αγίων και Δικαίων Ιωσήφ του Μνήστορος, Δαυΐδ του Προφητάνακτος και Ιακώβου του Αδελφοθέου συγγενών του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Ἀπόστολος:  Κυριακῆς μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν· «Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον…» (Γαλ. α΄ 11-19),  μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναχωρησάντων τῶν Μάγων…» (Ματθ. β΄ 13-23), ζήτει τοῦτο μετά τήν 29ην Δεκεμβρίου.

__________

Πράγματι, είναι στενός ο δρόμος της αλήθειας, είναι μονοπάτι που και από τις δύο πλευρές έχει γκρεμό, γεμάτο με δυσκολίες.

Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου

Κήρυγμα (25 Δεκεμβρίου 2022)

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2022 – Χριστούγεννα

π. Δημήτριος Καταπίδης – Ανάγνωση εγκυκλίου Μητροπολίτου Δαμασκηνού

[download mp3]

π. Δημήτριος Καταπίδης – Κήρυγμα στον Ναό

[download mp3]

Διακονία (25 Δεκεμβρίου 2022)

Η εφημερίδα μας της Κυριακής 25 Δεκεμβρίου 2022 [download pdf]
[Πατήστε στο τετραγωνάκι κάτω-δεξιά στο πλαίσιο για ανάγνωση σε πλήρη οθόνη.]

View this document on Scribd

Ψαλμός 118ος (9-16) (25 Δεκεμβρίου 2022)

Ψαλμοί του Δαβίδ με ερμηνεία από τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη. [download pdf]
[Πατήστε στο τετραγωνάκι κάτω-δεξιά στο πλαίσιο για ανάγνωση σε πλήρη οθόνη.]

View this document on Scribd

Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση 2022

Η φετινή Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση της ενορίας μας πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022 στο Πνευματικό Κέντρο της ενορίας, αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία. Περιελάμβανε βυζαντινούς ύμνους από τους ψάλτες μας, παραδοσιακά κάλαντα από τα παιδιά των κατηχητικών μας συνάξεων, επίκαιρα τραγούδια από τη χορωδία και ορχήστρα της ενορίας, αφήγηση και ποιήματα από τον συγγραφέα Βαγγέλη Κακατσάκη και φυσικά λόγια αγάπης από τους ιερείς μας.

Παρακολουθήστε στο παρακάτω βίντεο ολόκληρη την εκδήλωση …

… και δείτε το λεύκωμα με τις φωτογραφίες (πατώντας στην παρακάτω φωτογραφία).

Πολλές ευχές για ένα ευλογημένο Δωδεκαήμερο!

Έχεις Μήνυμα… (23 Δεκεμβρίου 2022)

Των εκ Κρήτη Δέκα Μαρτύρων, Αγαθόποδος του εκ Πανόρμου Μυλοποτάμου, Βασιλίδου, Γελασίου, Ευαρέστου, Ευνικιανού, Ευπόρου, Ζωτικού, Θεοδούλου, Ποντίου ή Πομπηΐου και Σατορνίνου, Σχίνωνος, Δαυΐδ εκ Ντβιν ή Εχμιατζίν της Αρμενίας, Χρυστογόνου «Επάρχου Θεσσαλονίκης», Βικτωρίας της Ρωμαίας και Ανατολής μαρτυρησάντων επί Δεκίου, Αγίων Παύλου Αρχιεπισκόπου Νεοκαισαρείας του Ομολογητού, Ναούμ Οχρίδος Φωτιστού των Νοτιοσλαύων της Βουλγαρίας του Θαυματουργού, Νήφωνος Επισκόπου Κωνσταντιανής Κύπρου, Οσίων Θεοκτίστου Αρχιεπισκόπου Νοβγκοροντ, Αλεξάνδρας της Παρθένου εν Αλεξανδρεία, Πιαμούν Παρθένου, Νεομάρτυρος Νικολάου του Καρπενισιώτου, Μνήμη των εγκαινίων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, ήτοι του πολυϋμνήτου της του Θεού Σοφίας.

Ἀπόστολος:  «Ὁ ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι…» (Ἑβρ. β΄ 11-18).

Εὐαγγέλιον: «Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων…» (Ματθ. β΄ 13-23).

__________

Χριστέ μου, ό,τι θέλει η αγάπη Σου· αρκεί να ζω την αγάπη Σου.

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Έχεις Μήνυμα… (22 Δεκεμβρίου 2022)

Οσίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας της εν Θεσσαλονίκη και των συν αυτή Θεοδότης μετά των τριών αυτής τέκνων και Χρυσογόνου «του διδασκάλου» αυτών, Μαρτύρων Ευοδίας, Ευτυχιανού, Ζωΐλου Πρεσβυτερου και ετέρων 120 Μαρτύρων, Φλαβιανού Ρωμαίου, Τα θυρανοίξια και το φωτοδρόμιον της Μεγάλης του Θεού Εκκλησίας.

Ἀπόστολος:  Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης κη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 5-14).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ι΄ 17-28).

__________

Μόλις δει ο εχθρός διάβολος το όπλο της νηστείας σε κάποιο άνθρωπο, αμέσως φοβάται, καθώς θυμάται την ήττα του από τον Σωτήρα στην έρημο.

Αγίου Ισαάκ Σύρου

Έχεις Μήνυμα… (21 Δεκεμβρίου 2022)

Μαρτύρων Ιουλιανής, Θεμιστοκλέους, Αγίων Πεντακοσίων, Αγίων Εκατόν Τριάντα Γυναικών, Αγίου Πέτρου του Θαυματουργού Μητροπολίτου πάσης Ρωσσίας

Ἀπόστολος:  Επιστολής Αποστόλου Παύλου προς Τιμόθεον Β’ (Τιμοθ Β’. δ΄ 9-22).

Εὐαγγέλιον: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Μᾶρκ. ι΄ 11-16).

__________

[…] Τα Ευαγγέλια είναι, δικαιολογημένα, επιφυλακτικά όταν μιλούν γι΄ αυτή την εσωτερική οδύνη, αλλά μάς δίνουν ορισμένες νύξεις. Πρώτα, υπάρχει η Αγωνία του Χριστού στον κήπο της Γεθσημανή, όπου κατακλύζεται από τρόμο και απόγνωση, όταν προσεύχεται με αγωνία στον Πατέρα του, «εἰ δυνατόν ἐστιν, παρελθέτω ἀπ’ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο» (Ματθ. 26,39), και όταν ο ιδρώτας του πέφτει στο έδαφος «ὡσεὶ θρόμβοι αἵματος» (Λουκ. 22,44). Η Γεθσημανή, καθώς τόνισε ο Μητροπολίτης Αντώνιος του Κιέβου, δίνει το κλειδί για όλο το δόγμα της εξιλαστήριας θυσίας του Θεού. Εδώ ο Χριστός έρχεται αντιμέτωπος με μια εκλογή. Δίχως νάναι καταναγκασμένος να πεθάνει, διαλέγει ελεύθερα να το κάνει’ και μ΄ αυτή την πράξη της εκούσιας αυτοπροσφοράς μεταβάλλει αυτό που θα μπορούσε να είχε γίνει μια αυθαίρετη βία, μια δολοφονία από δικαστική πλάνη, σε μια λυτρωτική θυσία. Αλλ’ αυτή η πράξη της ελεύθερης εκλογής είναι τρομερά δύσκολη. Αποφασίζοντας να προχωρήσει στη σύλληψη και τη σταύρωση, ο Ιησούς νιώθει την εμπειρία, με τα λόγια του William Law, «του γεμάτου αγωνία τρόμου μιας χαμένης ψυχής… της πραγματικότητας του αιώνιου θανάτου». Αυτή τη στιγμή ταυτίζεται μ΄ ολόκληρη την απόγνωση και την πνευματική οδύνη της ανθρωπότητας κι αυτή η ταύτιση είναι πολύ πιο σημαντική για μάς από τη συμμετοχή του στο φυσικό μας πόνο.

Μια δεύτερη νύξη μάς δίνεται στη Σταύρωση, όταν ο Χριστός φωνάζει δυνατά: «Θεέ μου, Θεέ μου, ἵνα τί μέ ἐγκατέλιπες;» (Ματθ. 27,46). Άλλη μια φορά, μεγάλη σημασία θάπρεπε να δοθεί σ΄ αυτά τα λόγια. Εδώ είναι το έσχατο σημείο της απελπισίας του Χριστού, όταν νιώθει αποδιωγμένος όχι μόνο από τους ανθρώπους αλλά κι απ΄ το Θεό. Δεν μπορούμε ν΄ αρχίσουμε να εξηγούμε πώς είναι δυνατόν, για κάποιον που είναι ο ίδιος ο ζωντανός Θεός, να χάσει την επίγνωση της θείας παρουσίας. Αλλά τουλάχιστον αυτό είναι φανερό. Στο Πάθος του Χριστού δεν παίζεται θέατρο, δεν γίνεται τίποτε για εξωτερική επίδειξη. Η κάθε λέξη από το Σταυρό εννοεί αυτό που λέει. Κι αν η κραυγή: «Θεέ μου, Θεέ μου…» θέλει κάτι να δείξει, πρέπει να σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή ο Ιησούς αληθινά νιώθει την εμπειρία του πνευματικού θανάτου που είναι ο χωρισμός από το Θεό. Δεν χύνει μόνο το αίμα Του για μάς, αλλά για χάρη μας δέχεται ακόμη και την απώλεια του Θεού.

«Κατῆλθεν εἰς τόν Ἅδην» (Αποστ. Σύμβολο). Αυτό σημαίνει απλώς ότι ο Χριστός πήγε να κηρύξει στα πνεύματα των κεκοιμημένων, στο διάστημα ανάμεσα στη Μ. Παρασκευή και την Κυριακή του Πάσχα (βλ. Πετρ. 3,19); Σίγουρα έχει κι ένα βαθύτερο νόημα. Η κόλαση είναι ένα σημείο όχι μέσα στο χώρο αλλά μέσα στην ψυχή. Είναι ο τόπος όπου δεν βρίσκεται ο Θεός. (Κι όμως ο Θεός βρίσκεται παντού!) Αν στ΄ αλήθεια ο Χριστός «κατήλθε εις τον Άδην», αυτό σημαίνει ότι κατέβηκε στα βάθη της απουσίας του Θεού. Ολοκληρωτικά, ανεπιφύλακτα, ταυτίστηκε με όλη την αγωνία και την αλλοτρίωση του ανθρώπου. Την προσέλαβε και προσλαμβάνοντάς την τη γιάτρεψε. Δεν υπήρχε άλλος τόπος να τη γιατρέψει παρά κάνοντάς την δική του.

Αυτό είναι το μήνυμα του Σταυρού στον καθένα μας. Όσο μακριά κι αν πρέπει να ταξιδέψω μέσα στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, δεν είμαι ποτέ μόνος. Έχω ένα σύντροφο. Κι αυτός ο σύντροφος δεν είναι μόνο ένας αληθινός άνθρωπος όπως εγώ, αλλά και Θεός αληθινός εκ Θεού αληθινού. Τη στιγμή της πιο βαθειάς ταπείνωσής του πάνω στο Σταυρό, ο Χριστός είναι ο ίδιος αιώνιος και ζωντανός Θεός όπως στη Μεταμόρφωσή του μέσα σε δόξα στο Όρος Θαβώρ. Ατενίζοντας το σταυρωμένο Χριστό, δεν βλέπει μόνο έναν οδυνώμενο άνθρωπο αλλά ένα Θεό οδυνώμενο.

Π. Καλλίστου Ware Επισκόπου Διοκλείας

«Ο Ορθόδοξος δρόμος»

Έχεις Μήνυμα… (20 Δεκεμβρίου 2022)

Μαρτύρων Θεμιστοκλέους εκ Μύρων της Λυκίας, Ιουλιανής και των συν αυτή 500 εν Νικομηδεία και ετέρων 130 εν αυτή τη πόλει Μαρτύρων Γυναικών, Κοίμησις Μιχαήλ του Μεγαλοσχήμου του εν Χαρμπίν Μογγολίας-Κίνας, Αγίων Πέτρου Μητροπολίτου Μόσχας και πάσης Ρωσίας του Θαυματουργού, Πέτρου Μητροπολίτου Κιέβου, Ιουλιανής πριγκηπίσσης του Βγιάζμα (Βυάσμα), Φιλαρέτου Μητροπολίτου Κιέβου, Οσίων Προκοπίου του Βυάτκα του δια Χριστόν σαλού, Μακαρίου του Νηστευτού, Γεωργίου του Νοταρίου, Σάββα της Μονής Χαχούλι Γεωργίας.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ἀναμιμνῄσκεσθε τάς πρότερον ἡμέρας…» (Ἑβρ. ι΄ 32-38),μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ γ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν.

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καί οἱ Μαθηταί αὐτοῦ…» (Μᾶρκ. θ΄ 33-41), ζήτει τοῦτο τῇ Παρασκευῇ ιγ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ.

__________

Η συγγνώμη

Πολύ μίλησα για τον ήλιο σε τούτο τον κόσμο, πολύ
προσπάθησα να τον κάμω λόγο, να τον μοιράσω
σε εγκόλπια, να τον κλείσω στους κάλυκες
μικρών ποιημάτων, όπως βάζουνε τ’ άνθη
μέσα σε βάζα και τα τοποθετούν στους διαδρόμους
ή τα δωμάτια. Συχνά όμως έτυχε
να εισδύσουν σύννεφα στ’ αργαστήρι μου,
να μη βλέπω.
………..Αλλά
κανείς δεν υπήρξε όσο θα ‘θελε
δυνατός. Γι’ αυτό και μια μέρα
στις όχθες της Γαλιλαίας, κοιτάζοντας για ώρα
πολλή ο Ιησούς τον ήλιο, εσιώπησε, ενώ
τα πλήθη περίμεναν. Και στρέφοντας έπειτα
εμίλησεν άξαφνα για τη συγγνώμη
προς όλους εμάς τους ψαράδες του.

Νικηφόρου Βρεττάκου

«Τα ποιήματα – Οδοιπορία»

Έχεις Μήνυμα… (19 Δεκεμβρίου 2022)

Μαρτύρων Άρεως ή Αρές, ηλία και Πρόβου των εν Κιλικία, Βονιφατίου εκ Ρώμης του εν Κιλικία, Πολυεύκτου του Καισαρέως, Πρόμου (Πρόβου), Πολυεύκτου και Τιμοθέου, Τρύφωνος, Ευτυχίου ή Ευτυχούς Θεσσαλονίκης και των συν αυτώ 200 ανδρών και γυναικών, Αγίων Γρηγεντίου Επισκόπου Σαφάρ Αιθιοπίας του εκ Μεδιολάνων, Βονιφατίου του ελεήμονος Επισκόπου Φερεντίνου, Καπίτου Επισκόπου Χερσώνος Ιερομάρτυρος, Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Όμηριτς, Οσίων Αγλαΐας της Δικαίας της εν Ρώμη συγκλητικής, Ηλιού του Μουρόμ των σπηλαίων του Κιέβου, Φωτεινής ερημίτιδος εν Κύπρω.

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας κη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Τιμ. β΄ 20-26).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. θ΄ 42-50, ι΄ 1).

__________

[…] Αφού ο Θεός είναι αγάπη και δημιούργησε τον κόσμο σαν μια πράξη αγάπης -και αφού ο Θεός είναι προσωπικός και η προσωπικόττηα προϋποθέτει μετοχή- ο Θεός δεν παραμένει αδιάφορος στις λύπες αυτού του πεπτωκότος κόσμου. Αν εγώ ως ανθρώπινη ύπαρξη μένω ανεπηρέαστος από την αγωνία ενός άλλου, με ποιαν έννοια τον αγαπώ γνήσια; Σίγουρα λοιπόν ο Θεός ταυτίζεται με τη δημιουργία του στην αγωνία της.

Έχουν πει σωστά ότι υπήρχε ένας σταυρός στην καρδιά του Θεού πριν φυτευτεί ένας άλλος έξω απ’ τα Ιεροσόλυμα’ και ενώ τον ξύλινο σταυρό τον έχουν κατεβάσει, ο σταυρός στην καρδιά του Θεού παραμένει ακόμη. Είναι ο σταυρός του πόνου και του θριάμβου, και των δύο μαζί. Κι εκείνοι που μπορούν να το πιστέψουν αυτό θα βρουν ότι η χαρά είναι ανακατεμένη με το ποτήρι της πίκρας τους. Θα μετέχουν, σ΄ έν΄ ανθρώπινο επίπεδο, στη θεϊκή εμπειρία του νικοφόρου πάθους.

Π. Καλλίστου Wear Επισκόπου Διοκλείας

«Ο Ορθόδοξος Δρόμος»

Τα καντήλια του Αγίου μας

Αγιογράφηση Παρεκκλησίου Ιεροσολυμίτισσας

Κήρυγμα (18 Δεκεμβρίου 2022)

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022

π. Δημήτριος Καταπίδης – Κήρυγμα στον Ναό

[download mp3]

Διακονία (18 Δεκεμβρίου 2022)

Η εφημερίδα μας της Κυριακής 18 Δεκεμβρίου 2022 [download pdf]
[Πατήστε στο τετραγωνάκι κάτω-δεξιά στο πλαίσιο για ανάγνωση σε πλήρη οθόνη.]

View this document on Scribd

Ψαλμός 118ος (1-8) (18 Δεκεμβρίου 2022)

Ψαλμοί του Δαβίδ με ερμηνεία από τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη. [download pdf]
[Πατήστε στο τετραγωνάκι κάτω-δεξιά στο πλαίσιο για ανάγνωση σε πλήρη οθόνη.]

View this document on Scribd

Έχεις Μήνυμα… (16 Δεκεμβρίου 2022)

Προφήτου Αγγαίου, Μαρτύρων Ιλαρίου, Πρόμου ή Πρόβου και των συν αυτοίς Μαρτύρων, Μαρίνου Συγκλητικού του Ρωμαίου, Αγίων Μοδέστου Α’ Πατριάρχου Ιεροσολύμων, Μέμνωνος Αρχιεπισκόπου Εφέσου, Νικολάου Β’ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοβέργη, Ευσεβίου Επισκόπου Βαρκελώνης. Συμεών Αρχιεπισκόπου Αντιοχείας, Θεοφανούς της βασιλίσσης συζύγου Λέοντος του σοφωτάτου βασιλέως της Θαυματουργού, Οσίων Σοφίας ή Σολομονής συζύγου του μεγάλου Δουκός της Μόσχας Βασιλείου Γ’, Δόμνης ηγουμένης του Τόμσκ, Μνήμη των εγκαινίων του ναού του Αγίου Μάρτυρος Χριστοφόρου.

Ἀπόστολος: Επιστολή Αποσόλου Παύλου προς Τιμόθεον Β’ (Β΄ Τιμ. α΄ 1-2, 8-18).

Εὐαγγέλιον: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Μᾶρκ. θ΄ 33-41).

__________

Σφιγμένη γροθιά ή ανοιχτά χέρια;

Στους τοίχους των κατακομβών στη Ρώμη υπάρχει μερικές φορές ζωγραφισμένη η μορφή μιας γυναίκας που προσεύχεται, η Δεομένη (Orans). Ατενίζει προς τον ουρανό, με τα χέρια της ανοιχτά και υψωμένα με τις παλάμες προς τα επάνω. Αυτή είναι μία από τος αρχαιότερες Χριστιανικές εικόνες. Ποιαν απεικονίζει: την Παρθένο Μαρία, την Εκκλησία ή την προσευχομένη ψυχή; Ή ίσως και τα τρία μαζί; Όπως κι αν ερμηνευτεί αυτή η εικόνα απεικονίζει μία βασική Χριστιανική στάση: τη στάση της επίκλησης, της πρόσκλησης, της προσμονής του Αγίου Πνεύματος.

Υπάρχουν τρεις κύριες στάσεις που μπορούμε να πάρουμε με τα χέρια μας κι΄ η κάθε μια έχει τη δική της συμβολική σημασία. Τα χέρια μας μπορεί να είναι κλειστά, οι γροθιές μας σφιγμένες σαν μια χειρονομία πρόκλησης ή σε μια προσπάθεια ν΄ αρπάξουμε και να κρατήσουμε σφιχτά, εκφράζοντας έτσι επιθετικότητα ή φόβο. Στο άλλο άκρο, τα χέρια μας μπορεί να κρέμονται άτονα στις δυο πλευρές μας, ούτε προκλητικά ούτε δεητικά. Ή αλλιώς, σαν μια τρίτη δυνατότητα, τα χέρια μας μπορεί νάναι σηκωμένα ψηλά όπως αυτά της Δεομένης, όχι πια σφηγμένα αλλ΄ ανοιχτά, όχι πια άτονα αλλά έτοιμα να δεχτούν τα δώρα του Πνεύματος. Ένα πολύ σημαντικό μάθημα για την πνευματική Οδό είναι το να καταλάβουμε πώς να ξεσφίγγουμε τις γροφθιές μας και να ανοίγουμε τα χέρια μας. Κάθε ώρα και λεπτό πρέπει να οικειοποιούμαστε την ενέργεια της Δεομένης‘ αόρατα να σηκώνουμε τ΄ ανοιγμένα μας χέρια στον ουρανό, λέγοντας στο Πνεύμα: Ελθέ.

Όλος ο σκοπός της Χριστιανικής ζωής είναι να γίνει Πνευματοφόρα, να ζει μέσα στο Πνεύμα του Θεού, ν΄ αναπνέει το Πνεύμα του Θεού.

Π. Καλλίστου Wear Επισκόπου Διοκλείας

«Ο Ορθόδοξος Δρόμος»