Απόστολος: Φιλιπ. γ’ 20-21 , δ’ 1-3
Ἀδελφοί, ἡμῶν τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸ σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι αὐτὸν καὶ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα. ῞Ωστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι, χαρὰ καὶ στέφανός μου, οὕτω στήκετε ἐν Κυρίῳ, ἀγαπητοί. Εὐοδίαν παρακαλῶ καὶ Συντύχην παρακαλῶ τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν Κυρίῳ· ναὶ ἐρωτῶ καὶ σέ, Σύζυγε γνήσιε, συλλαμβάνου αὐταῖς, αἵτινες ἐν τῷ εὐαγγελίῳ συνήθλησάν μοι μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς.
Νεοελληνική απόδοση:
Ἀδελφοί, 20 Ἀλλ’ ἡμῶν τῶν πιστῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου ἡ πατρίς μας καὶ ἡ πολιτεία μας, τὸ πολίτευμά μας καὶ ἡ συμπεριφορά μας εἶναι, ὅπως καὶ τῶν ἀγγέλων, εἰς τοὺς οὐρανούς, ἀπ’ ὅπου μὲ πολὺν πόθον περιμένομεν τὸν σωτῆρα μας, τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. 21 Αὐτὸς θὰ μετασχηματίσῃ τὸ σῶμα αὐτὸ τῆς ταπεινότητος καὶ τῆς ἀσημότητος, τὸ ἀσθενὲς καὶ φθαρτὸν καὶ θνητόν, θὰ τὸ μεταμορφώσῃ, ὥστε νὰ γίνῃ ὅμοιον πρὸς τὸ ἔνδοξον ἰδικόν του σῶμα διὰ τῆς παντοδυνάμου αὐτοῦ ἐνεργείας, διὰ τῆς ὁποίας ἠμπορεῖ καὶ τὰ πάντα νὰ ὑποτάξῃ εἰς τὸν ἑαυτόν του. Είστε ἀδελφοί μου, ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι, οἱ ὁποῖοι διὰ τὰς ἀρετάς σας καὶ εἰδικώτερα διὰ τὴν ἀγάπην σας εἶσθε δι’ ἐμὲ χαρὰ ἐν Κυρίῳ καὶ στέφανος δόξης, σᾶς παρακαλῶ καὶ σᾶς προτρέπω νὰ στέκεσθε καὶ νὰ μένετε σταθεροὶ εἰς τὴν κατὰ Χριστὸν ζωήν, ὅπως σᾶς εἶπα καὶ προηγουμένως. 2 Παρακαλῶ τὴν Εὐοδίαν καὶ τὴν Συντύχην παρακαλῶ νὰ ἔχουν τὸ ἴδιο κατὰ Χριστὸν φρόνημα, ὥστε νὰ ὁμονοοῦν μεταξύ των. 3 Ἰδιαιτέρως δὲ παρακαλῶ καὶ σέ, Σύζυγε, ποὺ εἶσαι γνήσιος καὶ εἰλικρινὴς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ πολίτης τῆς Ἐκκλησίας του, νὰ βοηθῇς, νὰ καθοδηγῇς καὶ νὰ στηρίζῃς αὐτάς, αἱ ὁποῖαι ἐταλαιπωρήθησαν καὶ ἠγωνίσθησαν διὰ τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου μαζῆ μὲ ἐμὲ καὶ μὲ τὸν Κλήμεντα καὶ μὲ τοὺς ἄλλους συνεργάτας μου, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα εἶναι γραμμένα ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τὸ βιβλίον τῆς αἰωνίας ζωῆς.
Ιερό Ευαγγέλιο: Λουκ. ιη’ 15-17, 26-30
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, προσέφερον τῷ Ἰησοῦ τὰ βρέφη ἵνα αὐτῶν ἅπτηται· καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς. 16ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτὰ εἶπεν· Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με καὶ μὴ κωλύετε αὐτά· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 17ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν. Λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27ὁ δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν. 28Εἶπε δὲ ὁ Πέτρος· Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πὰντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι. 29ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ γονεῖς ἢ ἀδελφοὺς ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἕνεκεν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, 30ὃς οὐ μὴ ἀπολάβῃ πολλαπλασίονα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον.
Νεοελληνική απόδοση:
Κατ’ ἐκείνον τόν καιρό,15 έφεραν δὲ εἰς τόν Ἰησοῦν, ἐκτὸς τῶν ἀσθενῶν, καὶ τὰ βρέφη, διὰ νὰ τὰ ἐγγίσῃ μὲ τὰ ἄχραντα χέρια του καὶ τοὺς δώσῃ τὴν εὐλογίαν του. ᾿Αλλὰ οἱ μαθηταί, ὅταν εἶδαν τοὺς γονεῖς μὲ τὰ βρέφη νὰ πλησιάζουν, τοὺς ἐπέπληξαν, νὰ μὴ ἐνοχλοῦν τὸν διδάσκαλον μὲ τέτοια μικρὰ καὶ ἀσήμαντα ζητήματα. 16 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως ἐπροσκάλεσε αὐτὰ καὶ εἶπε· «ἀφῆστε τὰ παιδιά νὰ ἔρχωνται κοντά μου καὶ μὴ τὰ ἐμποδίζετε, διότι εἰς αὐτά, καὶ εἰς ἐκείνους ποὺ θὰ ὁμοιάσουν μὲ αὐτὰ κατὰ τὴν ἁπλοϊκότητα καὶ ἀγαθότητα, ἀνήκει ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 17 Ἀληθινὰ σᾶς λέγω, ἐκεῖνος ποὺ δὲν θὰ δεχθῇ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἀφέλειαν καὶ τὴν ἐμπιστοσύνην μικροῦ παιδιοῦ, δὲν θὰ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν». 26 Ἐκεῖνοι δὲ ποὺ τὸν ἤκουσαν εἶπαν· «καὶ ποιὸς εἶναι δυνατὸν νὰ σωθῇ, ἀφοῦ λίγο – πολὺ ὅλοι ἀνακατευόμεθα μὲ τὰ χρήματα καὶ ἑλκυόμεθα ἀπὸ τὰ χρήματα; 27 Ὁ δὲ Κύριος εἶπεν· «τὰ ἀδύνατα διὰ τοὺς ἀνθρώπους εἶναι κατορθωτὰ καὶ δυνατὰ εἰς τὸν Θεόν». 28 Λαβὼν ὁ Πέτρος ἀφορμὴν ἀπὸ τὴν προτροπὴν τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν πλούσιον εἶπε· «Κύριε, ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήσαμεν ὅλα καὶ σὲ ἠκολουθήσαμεν». 29 Ὁ δὲ Κύριος τοὺς εἶπε· «σας διαβεβαιώνω, ὅτι δὲν ὑπάρχει κανένας ποὺ ἀφῆκε οἰκίαν ἡ γονεῖς ἡ ἀδελφοὺς ἡ γυναῖκα ἡ τέκνα διὰ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, 30 καὶ ὁ ὅποιος νὰ μὴ τὰ ξαναπάρῃ πολλαπλάσια κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἐπιγείου του ζωῆς, κατὰ δὲ τὸν αἰῶνα ποὺ ἔρχεται αἰωνίαν ζωήν».
Άγιος Παντελεήμων Χαλέπας Χανίων 