Αναγνώσματα (23 Νοεμβρίου 2021)

Απόστολος: Α’ Θεσ. α’ 6-10

Ἀδελφοί, ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ Κυρίου δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς Πνεύματος ῾Αγίου, ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς τύπους πᾶσι τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ ᾿Αχαΐᾳ. Ἀφ᾿ ὑμῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου· οὐ μόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ ᾿Αχαΐᾳ, ἀλλὰ καὶ ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ἡμᾶς ἔχειν λαλεῖν τι· αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχομεν πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων δουλεύειν Θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ, καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, ᾿Ιησοῦν τὸν ῥυόμενον ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.

Νεοελληνική απόδοση:

Ἀδελφοί, 6 καὶ σεῖς ἐμιμήθητε ἡμᾶς καὶ τὸν Κύριον μὲ τὸ νὰ δεχθῆτε τὸν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου ἐν μέσῳ πολλῶν θλίψεων, ποὺ σᾶς εἶχαν προκαλέσει οἱ διωγμοί, ἀλλὰ καὶ μὲ χαράν, τὴν ὁποίαν γεννᾷ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα εἰς τὰς καλοπροαιρέτους καρδίας. 7 Μὲ τὸν τρόπον δὲ αὐτὸν ἔχετε ἀναδειχθῇ πράγματι ἐκλεκτοὶ μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ γίνετε τύπος καὶ παράδειγμα εἰς ὅλους τοὺς πιστοὺς τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Νοτίου ᾿Ελλάδος. 8 Διότι ἀπὸ σᾶς ἔχει διαλαληθῆ καὶ ἀκουσθῇ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ὄχι δὲ μόνον εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ εἰς τὴν Νότιον ῾Ελλάδα, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον ἔχει ἀπλωθῆ καὶ ἔχει φθάσει ἡ καλὴ πληροφορία διὰ τὴν ζωντανὴν πίστιν σας, ὥστε νὰ μὴ εὑρισκόμεθα ἡμεῖς εἰς ἀνάγκην νὰ λέγωμεν τίποτε δι’ αὐτήν. 9 Διότι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱ Χριστιανοὶ τῆς Μακεδονίας, τῆς Νοτίου ῾Ελλάδος καὶ τῶν ἄλλων μερῶν διηγοῦνται πῶς ἡμεῖς εἰσήλθαμεν εἰς τὴν πόλιν σας, ποίους δηλαδὴ κινδύνους ἀντικρύσαμεν ἐκ μέρους τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως, καὶ πῶς σεῖς, παρὰ τοὺς κινδύνους καὶ τὰς ἄλλας περιπετείας, ἐδέχθητε τὴν νέαν πίστιν, ἐγκαταλείψατε τὰ εἴδωλα καὶ ἐπεστρέψατε εἰς τὸν Θεόν, διὰ νὰ δουλεύετε πλέον, ὄχι εἰς τὰ εἴδωλα, ἀλλὰ εἰς τὸν Θεὸν τὸν ζωντανὸν καὶ ἀληθινόν· 10 καὶ διὰ νὰ περιμένετε μὲ πίστιν καὶ χαρὰν τὸν Υἱόν του κατὰ τὴν ἔνδοξον Δευτέραν Παρουσίαν του ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, δηλαδὴ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν  ὁποῖον ἀνέστησε ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ὁποῖος μᾶς σώζει καὶ μᾶς ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴν θείαν ὀργήν, ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ ἐκσπάσῃ κατὰ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν.

Ιερό Ευαγγέλιο: Λουκ. ιζ’ 26-37, ιη’ 8

Εἶπεν ὁ Κύριος· καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ²⁷ἤσθιον, ἔπινον, ἐγάμουν, ἐξεγαμίζοντο, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. ²⁸ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν· ²⁹ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καὶ θεῖον ἀπ’ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. ³⁰κατὰ τὰ αὐτὰ ἔσται ᾗ ἡμέρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται. ³¹ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὃς ἔσται ἐπὶ τοῦ δώματος καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ, μὴ καταβάτω ἆραι αὐτά, καὶ ὁ ἐν ἀγρῷ ὁμοίως μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπίσω. ³²μνημονεύετε τῆς γυναικὸς Λώτ. ³³ὃς ἐὰν ζητήσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολέσῃ αὐτήν, ζῳογονήσει αὐτήν. ³⁴λέγω ὑμῖν, ταύτῃ τῇ νυκτὶ δύο ἔσονται ἐπὶ κλίνης μιᾶς, εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται· ³⁵δύο ἔσονται ἀλήθουσαι ἐπὶ τὸ αὐτό, μία παραληφθήσεται καὶ ἡ ἑτέρα ἀφεθήσεται· ³⁶δύο ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται. ³⁷καὶ ἀποκριθέντες λέγουσιν αὐτῷ· Ποῦ, Κύριε; ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ὅπου τὸ σῶμα, ἐκεῖ ἐπισυναχθήσονται καὶ οἱ ἀετοί. Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;

Νεοελληνική απόδοση:

Εἶπεν ὁ Κύριος· 26 «Καθὼς συνέβη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Νῶε, ἔτσι θὰ εἶναι καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας ποὺ θὰ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. 27 Οἱ ἄνθρωποι τότε ἔτρωγαν, ἔπιναν, διασκέδαζαν, ἐνυμφεύοντο, ἔδιδαν εἰς γάμον τὰ παιδιά των, χωρὶς νὰ δίδουν σημασίαν εἰς ὅσα τοὺς ἔλεγεν ὁ Νῶε, μέχρι τῆς ἡμέρας ποὺ ἐμπῆκε ὁ Νῶε εἰς τὴν κιβωτὸν καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἐξωλόθρευσεν ὅλους. 28 Θὰ συμβῇ ὅ,τι ἔγινε καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Λώτ. Καὶ τότε οἱ ἄνθρωποι ἔτρωγαν, ἔπιναν, ἠγόραζαν, ἐπωλοῦσαν, ἐφύτευαν, ἔκτιζαν χωρὶς νὰ σκέπτωνται καθόλου τὸν Θεόν. 29 Τὴν ὥρα ὅμως ποὺ ἔφυγεν ὁ Λὼτ ἀπὸ τὰ Σόδομα, ἔβρεξε ἀπὸ τὸν οὐρανὸν φωτιὰ καὶ θειάφι καὶ κατέστρεψε ὅλους. 30 Ὅμοια μὲ αὐτὰ θὰ συμβοῦν καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς δευτέρας παρουσίας, ποὺ θὰ φανῇ μὲ ὅλην του τὴν δόξαν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. 31 Κατὰ τὴν ἄλλην δὲ ἡμέραν τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν θὰ βραδύνῃ νὰ ἔλθῃ (ὅταν δηλαδὴ θὰ πλησιάζουν τὰ ρωμαϊκὰ στρατεύματα διὰ νὰ καταστρέψουν τὴν Ἱερουσαλήμ) ἐκεῖνος ποὺ θὰ εὑρίσκεται εἰς τὴν ταράτσαν καὶ τὰ πράγματά του θὰ ἔχῃ μέσα στὸ σπίτι, ἂς μὴ κατεβῇ νὰ τὰ πάρῃ. Καὶ ἐκεῖνος ἐπίσης ποὺ θὰ εὑρίσκεται στὸ χωράφι, ἂς μὴ γυρίσῃ εἰς τὴν πόλιν. 32 Νὰ ἐνθυμῆσθε τὴν γυναῖκα τοῦ Λώτ, ἡ ὁποία ἔγινε στήλη ἅλατος, μόνον καὶ μόνον διότι ἔστρεψε τὸ κεφάλι της, διὰ νὰ ἵδῃ τί γίνεται εἰς τὰ Σόδομα. 33 Ἐκεῖνος ποὺ θὰ ζητήσῃ μὲ τὴν προσκόλλησίν του εἰς τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, νὰ ἐξασφαλίση τὴν ζωήν του, θὰ τὴν χάσῃ. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ θὰ χάσῃ τὴν ζωὴήν του, διὰ νὰ μείνῃ πιστὸς εἰς τὸ καθῆκον του, εἰς τὴν πραγματικότητα θὰ τὴν διατηρήσῃ, διότι θὰ ἐξασφαλίσῃ τὴν αἰωνίαν ζωήν. 34 Σᾶς λέγω δὲ ὅτι αὐτὴν τὴν νύκτα, ποὺ θὰ προηγηθῇ ἀπὸ τὴν μεγάλην καταστροφήν, δύο θὰ εὑρίσκονται εἰς ἕνα κρεββάτι, ὁ ἔνας, ὁ πιστός, θὰ παραληφθῇ καὶ θὰ ὁδηγηθῇ ἀπὸ φωτισμὸν Θεοῦ καὶ θὰ φύγῃ, διὰ νὰ σωθῇ μακράν, ὡς ἐὰν θὰ ἔχῃ παραληφθῇ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ· καὶ ἄλλος, ὁ ἄπιστος, θὰ ἀφεθῇ, διὰ νὰ τιμωρηθῇ. 35 Δύο γυναῖκες θὰ εἶναι ποὺ θὰ ἀλέθουν μαζῆ, ἡ μία, ἡ πιστή, θὰ παραληφθῇ καὶ θὰ σωθῇ, ἡ ἄλλη θὰ ἀφεθῇ, διὰ νὰ τιμωρηθῇ. 36 Δύο θὰ εἶναι εἰς τὸ χωράφι, ὁ ἔνας, ὁ πιστός, θὰ παραληφθῇ διὰ νὰ σωθῇ, ὁ ἄλλος, ὁ ἄπιστος, θὰ ἀφεθῇ νὰ τιμωρηθῇ». 37 Ἀπεκρίθησαν δὲ οἱ μαθηταὶ καὶ τοῦ εἶπαν· «ποῦ, Κύριε, θὰ γίνουν αὐτά;» ὁ δὲ Κύριος τοὺς εἶπε· «ὅπου εἶναι τὸ νεκρὸν σῶμα, ἐκεῖ θὰ μαζευθοῦν ἀπὸ διάφορα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος τὰ ὄρνια διὰ νὰ τὸ καταβροχθίσουν». 8 Σᾶς διαβεβαιώνω, ὅτι ὁ Θεὸς γρήγορα θὰ ἀποδώσῃ τὸ δίκαιον εἰς τοὺς ἐκλεκτούς του καὶ θὰ τιμωρήσῃ τοὺς ἀδικοῦντας, ἐὰν δὲν μετανοήσουν. Ἀλλά, ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔλθῃ διὰ νὰ ἀποδώσῃ δικαιοσύνην, ἆρά γε θὰ εὔρῃ εἰς τοὺς ἀνθρώπους αὐτὴν τὴν ζωντανὴν πίστιν, ποὺ θὰ τοὺς ἐνισχύῃ, ὥστε νὰ μὴ ἀποκάμνουν εἰς τὴν προσευχήν;».