Απόστολος: Α’ Θεσ. δ’ 13-17 Ἀδελφοί, οὐ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι ᾿Ιησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ. Τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν λόγῳ Κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες […]

[…] Τούρκοι διάβηκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.Η Χίο, τ’ ολόμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,με τα κρασιά, με τα δεντρά,τ’ αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδιακαι στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδιακαθρέφτιζε μες στα νερά.Ερμιά παντού. Μα κοίταξε, κι απάνου εκεί στο βράχο,στου κάστρου τα χαλάσματα, κάποιο παιδί μονάχοκάθεται, σκύβει θλιβεράτο κεφαλάκι· […]

Απόστολος: Β’ Ιωαν. 1-13 Ὁ πρεσβύτερος ἐκλεκτῇ Κυρίᾳ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς, οὓς ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ· καὶ οὐκ ἐγὼ μόνος, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ ἐγνωκότες τὴν ἀλήθειαν· διὰ τὴν ἀλήθειαν τὴν μένουσαν ἐν ἡμῖν, καὶ μεθ᾽ ἡμῶν ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα· ἔσται μεθ᾽ ὑμῶν χάρις, ἔλεος, εἰρήνη παρὰ Θεοῦ Πατρὸς καὶ παρὰ Κυρίου ᾽Ιησοῦ […]

Σουλιώτικο Ο πόλεμος αρχίνησε κι’ άναψαν τα τουφέκια.Τον Ζέρβα και τον Μπότσαρη εφώναξε ο Τζαβέλας.«Παιδιά μ’, ήρθ’ ώρα του σπαθιού κι’ ας πάψη το τουφέκι».Κι’ όλοι έπιασαν και σπάσανε τοις θήκαις τω σπαθιώ τους,τους Τούρκους βάνουνε μπροστά, τους βάνουν σαν κριάρια.Άλλοι έφευγαν κι’ άλλοι έλεγαν «Πασά μου, ανάθεμα σε!Μέγα κακό μας έφερες τούτο το καλοκαίρι,εχάλασε […]

Απόστολος: Α’ Ιωαν. δ’ 20, ε’ 1-20 Ἀγαπητοί, ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὃν ἑώρακε, τὸν Θεὸν ὃν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν; Καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπ᾽ αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. […]

Θωρείς εκείνα τα βουνά, εκειά τα κορφοβούνια;Εκεί φωλιάζουν σαν αϊτοί πάντα τα παλικάρια!Τούρκος εκεί δεν φαίνεται, Τούρκος μαρκιά μας φεύγει’γνωρίζουνε το πώς χτυπά το κλέφτικο το βόλι’Εσύ’ σαι νιος και δυνατός και θέλεις νάσαι σκλάβος;Έλα να ζώσεις το σπαθί, να πιάσεις το τουφέκι, να ζεις με τους συντρόφους σου σαν νάσουν αδελφός τους. Δημοτικό τραγούδι

Απόστολος: Α’ Ιωαν. γ’ 21-24, δ’ 1-11 Ἀγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία ἡμῶν μὴ καταγινώσκῃ ἡμῶν, παρρησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ ὃ ἐὰν αἰτῶμεν λαμβάνομεν παρ᾽ αὐτοῦ, ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν. Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύ σωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ […]

Το Κρυφό Σχολειό Ἀπ᾿ ἔξω μαυροφόρ᾿ ἀπελπισιά,πικρῆς σκλαβιᾶς χειροπιαστὸ σκοτάδι,καὶ μέσα στὴ θολόκτιστη ἐκκλησιά,στὴν ἐκκλησιά, ποὺ παίρνει κάθε βράδυτὴν ὄψη τοῦ σχολειοῦ,τὸ φοβισμένο φῶς τοῦ καντηλιοῦτρεμάμενο τὰ ὀνείρατα ἀναδεύει,καὶ γύρω τὰ σκλαβόπουλα μαζεύει. Ἐκεῖ καταδιωγμένη κατοικεῖτοῦ σκλάβου ἡ ἁλυσόδετη πατρίδα,βραχνὰ ὁ παπάς, ὁ δάσκαλος ἐκεῖθεριεύει τὴν ἀποσταμένη ἐλπίδαμὲ λόγια μαγικά,ἐκεῖ ἡ ψυχὴ πικρότερο ἀγροικὰτὸν πόνο […]

Απόστολος: Α’ Ιωαν. γ’ 9-22 Ἀδελφοί, πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ· ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται. Ἐν τούτῳ φανερά ἐστι τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου. Πᾶς ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ […]

Αυτό κρατάει ανάλαφρο μεσ’ την ανεμοζάλητο από του κόσμου τη βοή πρεσβυτικό κεφάλι,αυτό το λόγο θα σας πω δεν έχω άλλο κανέναΜεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα! Κωστή Παλαμά

Απόστολος: Α’ Ιωαν. β’ 18-29, γ’ 1-8 Ἀδελφοί, ἐσχάτη ὥρα ἐστί· καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν· ὅθεν γινώσκομεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν. ἐξ ἡμῶν ἐξῆλθον, ἀλλ᾽ οὐκ ἦσαν ἐξ ἡμῶν· εἰ γὰρ ἦσαν ἐξ ἡμῶν, μεμενήκεισαν ἂν μεθ᾽ ἡμῶν· ἀλλ᾽ ἵνα φανερωθῶσιν ὅτι οὐκ εἰσὶ πάντες ἐξ ἡμῶν. […]